Moje pierwsze wspomnienie związane z Ameryką? Kupowanie Coca-Coli w szkolnym sklepiku. Stały one na ladzie w szklanych butelkach. Trzeba było poprosić panią, żeby otworzyła kapsel. Całą Coca-Colę wypijałam od razu na miejscu, bo kapsle były metalowe i butelki nie dało się zakręcić. Czy lubiłam colę? Nie wiem. Lubiłam wszystkie „bąbelkowe” napoje.
Rodzice zabierali nas też do kina na amerykańskie bajki. Najbardziej podobał mi się „Zakochany kundel” – pierwszy romans, który w życiu obejrzałam. Zachwycił mnie też „Król Lew”. Czasem rodzice kupowali mi potem zabawki z tych filmów. Bardzo lubiłam figurkę jednookiego Mike’a z „Potworów i Spółki”. Któregoś dnia w czasie zabawy wpadła mi ona za meblościankę u babci. Dziadek próbował ją wyjąć z pomocą miotły, ale się nie udało. Byłam zrozpaczona. Pewnie do dziś zabawka leży za meblościanką.
Pamiętam też pierwszą wizytę w multipleksie – wcześniej chodziliśmy do małego kina z jedną salą, a tam było wiele sal kinowych w jednym miejscu. Można było kupić na miejscu popcorn i owoce w czekoladzie. Czasem wcześniej kupowałam w sklepie żelki i przemycałam je do kina w kieszeni kurtki. Obsługa zabraniała wnosić na salę rzeczy kupione w sklepie, więc czułam się jak przestępca przemycający nielegalny towar przez granicę. Miało to posmak przygody: złapią mnie czy nie złapią?
Jako dziecko nie wiedziałam, że te rzeczy są amerykańskie. Po prostu je lubiłam. Dopiero potem dowiedziałam się, że są z Ameryki i co to w ogóle jest ta Ameryka.

Moje pierwsze wspomnienie związane z Ameryką? Kupowanie Coca-Coli w szkolnym sklepiku. Stały one na ladzie w szklanych butelkach. Trzeba było poprosić panią, żeby otworzyła kapsel. Całą Coca-Colę wypijałam od razu na miejscu, bo kapsle były metalowe i butelki nie dało się zakręcić. Czy lubiłam colę? Nie wiem. Lubiłam wszystkie „bąbelkowe” napoje.
Rodzice zabierali nas też...

Jestem za młoda, żeby pamiętać czasy sprzed "Ameryki", Ameryka to moje dzieciństwo, wynik globalizacji i rodzimego wyścigu za Zachodem. Dlatego trudno jest mi wybrać odpowiednio silne wspomnienie, które już na zawsze będzie mi się kojarzyć z amerykańską kulturą, ale chyba wybiorę filmy.

Bo zawsze wiedziałam, że są amerykańskie. Przez pierwszych kilka lat życia myślałam, że każdy film jest amerykański, że Amerykanie mają monopol na robienie filmów. Wzięło się to z tego, że byłam córeczką tatusia, a mój tatuś był zachwycony amerykańskim kinem. Zanim dowiedziałam się co to film, miałam za sobą większość dotychczasowych hitów. Jurassic Park, Indiana Jones, wszystkie części Obcego, Powrót do przyszłości, Rambo, Rocky... Opływałam amerykańskim patosem, marzyłam, żeby być bohaterką, odkrywać starożytne ruiny, ocalić świat przed wojną, zakumplować się z dinozaurem - wtedy myślałam, że na pewno by mnie polubił, bo przecież byłam takim fajnym, wyjątkowym dzieckiem... Byłam bardzo typową dziewczynką, lubiłam kolor różowy i pluszowe misie, a potem siadałam przed telewizorem i oglądałam horror. Piękne czasy.

Dopiero po latach przejrzałam na oczy, na to co zrobili z moim ukochanym Draculą, jak spłycili role kobiet w Bondzie, że imprezy z czerwonymi kubeczkami wyglądają inaczej, że praca archeologa nie jest aż tak ekscytująca... Ale i tak to kocham. Może dzięki temu zawsze kiedy zrobię coś dobrego słyszę w głowie pompatyczną muzykę i mam ochotę spojrzeć z przymrożonymi oczami w niebo.

W dzieciństwie nie piłam Coca-Coli, nie powinno się jej dawać dzieciom...

Jestem za młoda, żeby pamiętać czasy sprzed "Ameryki", Ameryka to moje dzieciństwo, wynik globalizacji i rodzimego wyścigu za Zachodem. Dlatego trudno jest mi wybrać odpowiednio silne wspomnienie, które już na zawsze będzie mi się kojarzyć z amerykańską kulturą, ale chyba wybiorę filmy.

Bo zawsze wiedziałam, że są amerykańskie. Przez pierwszych kilka lat życia myślałam,...

Pamiętam doskonale jeden "produkt" amerykanskiej kultury. Wielbiana przez rzesze nastolatkow, a takze dzieci, w tym mnie - miałam może z 12 lat. Britney Spears. Bożyszcze. Szlalelismy na jej punkcie: plakaty z Bravo Girl i Popkornu na scianach, karteczki do segregatorów, teledyski nagrane na VHS i odtwarzane w kółko, moda na chodzenie w koszuli związanej tak żeby było widać pępek niczym jak w teledysku "Baby one more time", marzenie o czerwonym lateksie jak w "Ooops I did it again".
Teraz jak jestem już "stara" to jestem pełna podziwu dla nas, dzieci, że potrafiliśmy darzyć kogoś prawdziwa głęboka platoniczną miłością.

Pamiętam doskonale jeden "produkt" amerykanskiej kultury. Wielbiana przez rzesze nastolatkow, a takze dzieci, w tym mnie - miałam może z 12 lat. Britney Spears. Bożyszcze. Szlalelismy na jej punkcie: plakaty z Bravo Girl i Popkornu na scianach, karteczki do segregatorów, teledyski nagrane na VHS i odtwarzane w kółko, moda na chodzenie w koszuli związanej tak żeby było widać...

Gdy byłam mała żałowałam, że nie urodziłam się amerykanką, właściwie z jednego, jedynego powodu – komiksów.
Dziś rynek komiksowy wygląda nieco inaczej niż kiedyś, bo wiele z nich wychodzi po polsku, a nawet jeśli nie, to nie ma większego problemu z zakupieniem angielskiej wersji. Niestety jako mała dziewczynka nie miałam tej możliwości, co mocno mnie bolało – po obejrzeniu pierwszego filmu x-men chciałam chłonąć jak najwięcej opowieści o superbohaterach. Zdawałam sobie sprawę, że amerykanie mają specjalne sklepy, gdzie mogą kupować komiksy w zeszytach, a ja piekielnie im tego zazdrościłam. Tak bardzo chciałam płynąć za ocean i wejść do jednego z nich!
Dziś na szczęście rynek polski ma się całkiem nieźle i mogę kupować je w niesamowitych ilościach. Wiem, że wielu osobom przeszkadza ten szał na superbohaterów, ale ja jestem z niego bardzo zadowolona – do dziś pamiętam ten zachwyt dzieciaka, który po raz pierwszy obejrzał film o x-men z 2000 roku i głód jaki nim targał, bo nie mógł dostać więcej.
Marvel rules!

Gdy byłam mała żałowałam, że nie urodziłam się amerykanką, właściwie z jednego, jedynego powodu – komiksów.
Dziś rynek komiksowy wygląda nieco inaczej niż kiedyś, bo wiele z nich wychodzi po polsku, a nawet jeśli nie, to nie ma większego problemu z zakupieniem angielskiej wersji. Niestety jako mała dziewczynka nie miałam tej możliwości, co mocno mnie bolało – po obejrzeniu...

Mam mgliste wspomnienie z dzieciństwa, że jechałam z dziadkami i rodzicami do Pewexu dziadkową ładą. Nie wiem, dlaczego, ale z tym zdarzeniem kojarzy mi się piosenka "San Francisco" Scotta McKenzie. Mogłam mieć wtedy z 4 lata, myślałam, że jedziemy do Ameryki. Moja znajomość geografii wówczas nie była na najwyższym poziomie.
Moja babcia miała rodzinę na Florydzie, gdzie udało jej się pojechać, więc stamtąd miałam sporo rzeczy do ubrania i dużo fantastycznych zabawek, jak nurek, który pływał w wannie i małe samochodziki, które wyglądały jak miniatury aut, które jeszcze po polskich drogach tak często nie jeździły.
Jeżeli chodzi o smaki Ameryki, to pierwszym na pewno nie była cola, raczej donaldy i takie czekoladowe cukierki o nazwie "Kisses" (babcia nawiozła tego chyba tony, bo jako dorosła już osoba porządkowałam jej szafki kuchenne i natknęłam się właśnie na jakieś zbielałe ze starości "całuski"). I masło orzechowe. Uwielbiałam ten smak, ale w polskich sklepach jeszcze długo było trudno je dostać. Teraz oczywiście jest wszędzie, ale to już nie smakuje, jak wtedy.

Mam mgliste wspomnienie z dzieciństwa, że jechałam z dziadkami i rodzicami do Pewexu dziadkową ładą. Nie wiem, dlaczego, ale z tym zdarzeniem kojarzy mi się piosenka "San Francisco" Scotta McKenzie. Mogłam mieć wtedy z 4 lata, myślałam, że jedziemy do Ameryki. Moja znajomość geografii wówczas nie była na najwyższym poziomie.
Moja babcia miała rodzinę na Florydzie, gdzie...

Jako dziecko uwielbiałam słodycze. Oczywiście wtedy nie wiedziałam,że większość z nich to produkty amerykańskie.
Do dziś lubię podjeść słodkości typu M&M's, Skittles, Nutella.
Tak naprawdę nie ma znaczenia fakt, skąd pochodzą te produkty. Ważne,że są dobre. Ludzie je lubią i cenią. Nikt nie zastanawia się jaki kraj wymyślił dany produkt.
Na szczęście nie lubię Coca-Coli. Komiksów też nie czytam. Kiedyś mi się zdarzało, teraz już wolę moje grube książki :)

Jako dziecko uwielbiałam słodycze. Oczywiście wtedy nie wiedziałam,że większość z nich to produkty amerykańskie.
Do dziś lubię podjeść słodkości typu M&M's, Skittles, Nutella.
Tak naprawdę nie ma znaczenia fakt, skąd pochodzą te produkty. Ważne,że są dobre. Ludzie je lubią i cenią. Nikt nie zastanawia się jaki kraj wymyślił dany produkt.
Na szczęście nie lubię Coca-Coli....

Pamiętam jak całą rodziną spacerowaliśmy lasem, żeby niemal co weekend wypić po szejku w McDonald's. Zestawy z zabawkami tak wytrzymałymi, że większość przetrwała do dziś. Kiedyś w lokalu był nawet specjalny pokój z balonami i kolorowankami, gdzie dzieciaki się bawiły (jeśli były w środku). Przed fast food stała zjeżdżalnia od której rodzice nie mogli zabrać swoich pociech (bo większość nie dałaby rady wejść przez te małe przestrzenie), bo się chowały bez najmniejszej ochoty na powrót do domu. Brakuje mi tych spacerków (o dziwo bardziej niż jedzenia). To były piękne czasy.

Pamiętam jak całą rodziną spacerowaliśmy lasem, żeby niemal co weekend wypić po szejku w McDonald's. Zestawy z zabawkami tak wytrzymałymi, że większość przetrwała do dziś. Kiedyś w lokalu był nawet specjalny pokój z balonami i kolorowankami, gdzie dzieciaki się bawiły (jeśli były w środku). Przed fast food stała zjeżdżalnia od której rodzice nie mogli zabrać swoich pociech...

Myślę, że za bardzo amerykańską można uznać serię książek „Pamiętnik księżniczki” autorstwa Meg Cabot. Pochłaniałam te powieści, mając może ze 12 lat, i nadal pamiętam szok, jaki przeżyłam, gdy w którejś z książek tytułowa księżniczka, Mia, rozmawiała ze swoją przyjaciółką o seksie i antykoncepcji. Bohaterki miały 14 lat, co wprawiło mnie w niemałe zaskoczenie, że dziewczyny ze oceanem zaczynają tak wcześnie. Tamtejsze nastolatki zresztą szybciej wydają się dorastać, bo przecież zdają prawo jazdy już w wieku 16 lat. Dało mi to pierwszy obraz tego, jak odmienne – być może lepsze? - od naszego jest życie w Ameryce.

Myślę, że za bardzo amerykańską można uznać serię książek „Pamiętnik księżniczki” autorstwa Meg Cabot. Pochłaniałam te powieści, mając może ze 12 lat, i nadal pamiętam szok, jaki przeżyłam, gdy w którejś z książek tytułowa księżniczka, Mia, rozmawiała ze swoją przyjaciółką o seksie i antykoncepcji. Bohaterki miały 14 lat, co wprawiło mnie w niemałe zaskoczenie, że...

W dzisiejszych czasach wszechobecnego globalizmu, wszystko wydaje nam się dostępne od ręki. Przecież jeśli coś mi się podoba, albo chcę kupić jakiś niespotykany produkt, co za problem jest ebay, amazon i miliony innych internetowych stron, które sprowadzą dla nas ten przedmiot. Oczywiście mało kto pamięta jak wiele zawdzięczamy amerykanom. Tak bardzo popularny McDonald's, czy choćby całe kino Hollywood. Oczywiście nikt nie wyobraża sobie świata bez Appla. Tak wiele zawdzięczamy amerykanom i jednocześnie o tym zapominamy, wszystko wydaje nam się takie proste dostępne, jednak początki były trudne. Nikt nie zdaje sobie sprawy, że największe firmy naszych czasów zaczynały od zwykłych garażów. Teraz te firmy posiadają filie w każdym państwie. Oczywiście największym osiągnięciem, które wielu ludziom ratuje życie jest cała seria fastfood. Gdzie by jadali biedni studenci, skąd zamawiali by jedzenie pracownicy wielkich firm, gdzie odbywały by się spotkania towarzyskie? Tak fastfoody jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych dokonań Amerykanów. Sama mam dzięki McDonald's czy KFC wiele niezapomnianych wspomnień.

W dzisiejszych czasach wszechobecnego globalizmu, wszystko wydaje nam się dostępne od ręki. Przecież jeśli coś mi się podoba, albo chcę kupić jakiś niespotykany produkt, co za problem jest ebay, amazon i miliony innych internetowych stron, które sprowadzą dla nas ten przedmiot. Oczywiście mało kto pamięta jak wiele zawdzięczamy amerykanom. Tak bardzo popularny McDonald's,...